دلشوره

چه می شویند در جانم زنان ایل قشقایی

عجب دلشوره خوبی عجب آشوب زیبایی

صدای قلب هر چه نامنظم تر، مصمم تر

شده چیزی شبیه خویش آزاری، نه، لالایی

نفس هایم که تند و پر شماره می شود، یعنی

تو با یک استکان لبخند عالم سوز می آیی

نگاهت گفته ها را خوب می فهمد ز چشمانم

ولی من غرق خواهم شد در این سیلاب گیرایی

مرا هر کس که میبیند در این احوال میگوید:

"رهایت می کند روزی صدای تلخ تنهایی 

و بعد از سختی آخر می رسی یک شب به آرامش"

من اما سخت آرامم ... تو دردی بی مداوایی