خواب

عشق من با خط مشکین تو امروزی نیست
دیرگاهی است کزین جام هلالی مستم
حافظ 

یار من خسرو خوبان و لبش شیرین است
خبرش نیست که فرهاد وی این مسکین است
سیف فرغانی

خبرت هست که فرهاد تو ... این مسکین است؟
  

قبله ام روی تو و زلف سیاهت دین است؟
  

تیشه برداشته ام ریشه خود را بزنم
  

جگرم سوخته ... دست تو چرا خونین است!
 

کرده تعبیر زلیخا و به یوسف گفته است
  

اینکه در خواب کسی سر بکشی شیرین است ...
 

باز هم دست تفال به کتابش بردم
  

فال تکراری این برکه، مه ی سیمین است
  

دیرگاهی است که این جام هلالی خالیست
  

عشق من بی خط مشکین تو حالم این است ...
 

چشم غارتگر تو رسم سکندرها داشت
  

تخت جمشید من آتش گه حور العین است