به شیخ ابراهیم زکزاکی

گلستان در دل آتش شده پیدا و پیداتَر

تو آقایى و اسماعیل هایت از تو آقا تَر

یقیناً از تبار آن اذان گویى که در تاریخ

نداى یا احد هایش زمین را کرد زیبا تَر 

نه اصلا جون ارباب کفن پوشی که خاکش را

ملک از بهر سرمه میبرد بالا و بالاتَر

شنیدم چشم دادى مثل یعقوب نبی الله

که نور از دیدگانش رفت اما گشت بینا تَر 

لباس پاره ات در دست فرعون بود اما من

تو را در نقش یوسف دیدم و خود را زلیخا تَر